نان ترانه: بی هم آشیونی ترانه سرا: لعیا محمدی مثل یه پرنده/ بی پناه و تنها/محو می شه رویام…/توو غروبِ دریا می رم و توو قلبت/ می شکنه طلسمم/ کم کم از رو شن ها/ پاک می شه اسمم چیزی روبروم نیست/ غیر یه سیاهی/ مثل قایقی که/ مونده توو دوراهی… (توی این هوای سرد و مِه گرفته/ راهِ تو محاله/ این طرف بیفته راهِ تو محاله…/ گم بشه دوباره/ توی ابرا سر از…/ دریا دربیاره! یه روزی اگه باز…/ راهت اینور افتاد/ راهتو عوض کرد…/توی آسمون باد… می بینی دیگه نیست/ از دلم نشونی/ می گیره دلت از…/ بی هم آشیونی) چی ازش می مونه/ جز یه سایه روشن/اون پرنده ای که/قلبشو شکستن محو می شه کم کم…/ با کمونِ رنگا…/ جذر و مد عشقش…/بین تخته سنگا می رسه رو موجا…/ زندگیش به آخر/ یه پرنده، رو یه شاخه ی شناور… (توی این هوای سرد و مِه گرفته/ راهِ تو محاله/ این طرف بیفته راهِ تو محاله…/ گم بشه دوباره/ توی ابرا سر از…/ دریا دربیاره! یه روزی اگه باز…/ راهت اینور افتاد/ راهتو عوض کرد…/توی آسمون باد… می بینی دیگه نیست/ از دلم نشونی/ می گیره دلت از…/ بی هم آشیونی) مثل یه پرنده/ توو هجومِ سرما/ رد پای عشقم/ مونده زیر برفا توی بُهتِ بندر، تن می دم به گرداب…/ مثل قایقی که/ محو می شه توو آب می رم و پیِ من…/ محضِ یه نشونه…/ تا ابد نگاهت/ به افق می مونه…. (توی این هوای سرد و مِه گرفته/ راهِ تو محاله/ این طرف بیفته راهِ تو محاله…/ گم بشه دوباره/ توی ابرا سر از…/ دریا دربیاره! یه روزی اگه باز…/ راهت اینور افتاد/ راهتو عوض کرد…/توی آسمون باد می بینی دیگه نیست/ از دلم نشونی/ می گیره دلت از…/ بی هم آشیونی)