گروه بُمرانی یک گروه موسیقی ایرانی است که با سبک خاص، طنزآمیز و ترکیبی از ژانرهای مختلف چون بلوز، راک، فولک و موسیقی کولی‌وار، توانسته جایگاه ویژه‌ای در میان مخاطبان موسیقی مستقل ایران پیدا کند. این گروه فعالیت خود را از اوایل دهه ۱۳۸۰ آغاز کرد و به‌مرور با اجراهای خیابانی و حضور در فضاهای فرهنگی تهران شناخته شد. نام “بُمرانی” برگرفته از نام خانوادگی خواننده اصلی گروه، عرفان بُمرانی است؛ کسی که نه‌تنها خواننده، بلکه یکی از پایه‌گذاران و ترانه‌نویسان گروه نیز به‌شمار می‌آید. سایر اعضای گروه در طول سال‌ها تغییراتی داشته‌اند، اما ترکیب اصلی شامل نوازندگانی توانمند و آشنا به موسیقی‌های محلی، جَز و حتی جزئیات موسیقی کلاسیک غربی بوده است. بُمرانی با اتکا به هویتی منحصربه‌فرد و بیانی اجتماعی، روایت‌هایی از زندگی روزمره، عشق، غربت، مهاجرت، و دغدغه‌های طبقه متوسط را با زبانی صمیمی و طنزآلود ارائه می‌دهد. استفاده از سازهایی چون آکاردئون، گیتار آکوستیک، ترومپت و سازهای کوبه‌ای رنگ و حال خاصی به آثارشان بخشیده که در موسیقی جریان اصلی ایران کمتر دیده می‌شود. آلبوم‌ها و آثار شاخص از جمله آثار شناخته‌شده این گروه می‌توان به آلبوم‌های زیر اشاره کرد: جوراب‌های لخت (۱۳۹۳): یکی از اولین آثار رسمی گروه که با استقبال قابل توجهی روبه‌رو شد. قطعه‌هایی چون «آهای خبردار»، «دوست دارم زندگی رو» و «شب شَنگول» از محبوب‌ترین آهنگ‌های این آلبوم هستند. گذشتن و رفتن پیوسته (۱۳۹۶): دومین آلبوم رسمی گروه که فضای هنری پخته‌تری دارد و در آن دغدغه‌های اجتماعی و فلسفی پررنگ‌تر شده است. مخرج مشترک (۱۴۰۰): جدیدترین آلبوم گروه که نشان‌دهنده بلوغ هنری، نگاه انتقادی، و گستردگی تجربه‌های موسیقایی اعضای آن است. اجراها و جایگاه فرهنگی بُمرانی تاکنون در جشنواره‌های متعدد داخلی و اجراهای رسمی و غیررسمی، حضوری پررنگ داشته است. سبک اجرایی این گروه، که ترکیبی از تئاتر، موسیقی زنده و طنز اجتماعی است، باعث شده مخاطبان وفاداری در میان نسل جوان شهری پیدا کند. حضورشان در فضاهای هنری چون تماشاخانه‌ها، کافه‌ها و جشنواره‌های فرهنگی، از آن‌ها چهره‌ای فرهنگی فراتر از یک گروه موسیقی صرف ساخته است.

پخش آهنگ “ای خدا شعر: صالح سنگبر ? خواننده، آهنگساز و تنظیم: @hans.eghbal ? خواننده و همخوان: @morteza_oula ? کیبورد: @sasanhashemi.official ? درامز: @amirali.taheri78 ? میکس و مسترینگ: @raminpir

Parnaz Partovi &The Electric Monks music is rooted in Iranian music and modern poetry influenced by contemporary styles of rock, blues, and Jazz music

می‌رود تند جوانی از برِ حادثۀ عمر می‌رسد غایۀ رنجیدن نیلوفر به دستان نسیمی و گذار از تبِ بی مهریِ دوران همه اندیشۀ ماست … . . . . کاشکه (ای کاش) اثری از گروه بادگير شاعر: ابراهيم منصفی خواننده،و درامر: مرتضی اولی بندری گیتار الکتریک: حسن رزمگر، حامد محدثی فرد عود: امین باسره گیتار بیس: مجید مرادپور کیبورد: سیامک بش، مهران داوری ضبط، میکس و مسترینگ: استودیو تاک(علی ابوالقاسمی) گرافیک: هادی نارنجی نسب . متن کپشن: مهدی رنجبری . باتشکر از خانواده محترم منصفی