

محمد شاهرخ فعالیت هنری خود را به سال ۸۴ آغاز نمود ، در سال ۸۵ در رشته مورد علاقه اش یعنی موسیقی شروع به تحصیل کرد و همان سال به عنوان خواننده وارد گروه هایی متعدد شد و آثاری از گروه های معروف موسیقی راک، آلترناتیو و متال را بازخوانی نمود. همزمان در گروه های تئاتر دانشجویی و سالها بعد در اجراهای رسمی تئاتر به آهنگسازی و اجرای موسیقی پرداخت وی در سال ۸۸ به عضویت بند «رها» در آمد و با یان گروه موزیک هایی به زبان فارسی و در قالب پراگرسیو راک و متال خلق کرد. پس از دیس باند شدن «رها» به همراه دوستان قدیمی دانشگاه دست به خلق موزیک در ژانر متفاوت سایکدلیک و فیوژن برد. از آنجا که آرزوی همیشگی او خلق «آثار متفاوت» با قابلیت جذب مخاطب وسیع تر و حفظ کیفیت بود, سالهای اخیر را صرف آهنگسازی و شاعری نموده است … و در این سال ها به دنبال آرزوی همیشگی اش که همان خلق موزیک نوین و بی تکرار بود پرداخت. چون نواختن انواع گیتار و ثینت را می دانست , دشواری کار فقط حجم زیاد مسئولیتی بود که بر دوشش گران می آمد. این روزها برای پایان بخشیدن به آلبوم «آخر تابستان» تلاش می کند. نام آلبوم «آخر تابستان» اشاره به فصل تابستان زندگیم و سرازیر شدن به فصل پاییز این زندگی است. به جز آلبوم مذکور ۲ آلبوم دیگر نیز آهنگسازی شد و تنها در انتظار ریکورد نهایی هستند. مینی آلبوم ” هیچ ” با اشعار خیام نیز از آثار متفاوت وی بشمار می رود.




ماکان شایان , متولد نوزدهم شهریور ماه 1366 در بندر انزلی از ۴ سالگی در تهران و از سال ۷۹ همراه با خانواده اش به کرج نقل مکان نمود و این باعث شد با که با شخصی آشنا شود تا وی را با دیگر هنرمندان هم دوره اش آشنا سازد و شروع ماجراجویی های ماکان در موسیقی باشد. با موزیک unforgiven آلبوم بلک متالیکا شیفته این موسیقی شد و درونش چیزی شروع به جوشیدن کرد. اولین سازی که خرید و آموختن را آغازنمود گیتار کلاسیک بود جالب است بدانید این ساز به سرقت رفت . خانواده ماکان هرگز موافق خرید گیتار نبودند اما عشق و علاقه ای که در او قلیان کرده بود وی را بر آن داشت تا برای تهیه پول ساز از طریق خرید و فروش ضایعات آهن اقدام کند در بخش فراگیری و کسب مهارت نوازندگی ابتدا با سولو نوازی پرداخت , اما رفته رفته با ساخت آهنگ های مختلف به خوانندگی نیز روی آورد. گیتار نوازی و تئوری موسیقی را نزد آرش جمالی آموخت و برای خوانندگی شهاب الدین مرتضوی بود که در موسس آکادمی وکال ایران به فراگیری تکنیک های خوانندگی روی آورد. از سال ۸۵ تا ۸۹ بالغ بر ۱۳ آهنگ اجتماعی در سبک ترش متال ساخت و اشعار آنها را نیز خودش نوشت اما هیچ وقت آنها را رکورد حرفه ای نکرد و تنها ویدئو هایی از تمرین این آثار وجود دارد. در رزومه هنری ماکان شایان تجربه ساخت آهنگ و صداسازی برای دو تئاتر به نام های شب ۲۱ و فریدون و آهنگ سازی برای یک فیلم کوتاه به اسم خوابهای یک کارتونیست نیز به چشم میخورد. پس از آن به ساخت آهنگ های سبک تری روی آورد که ماحصلش شد تعدادی آهنگ در سبک راک که اشعار آنها را خودش نوشت. این بین یک آلبوم Progressive Rock نیز با تعدادی از دوستانش آهنگ سازی و ضبط نمود که البته به دلیل شرایط حاکم بر جامعه هیچگاه پخش نشد. در مدت خدمت سربازی قطعه ای نوشت با نام “یه روز دیگه“ که به گفته خودش بشدت آن را دوست دارد. پس از اتمام خدمت سربازی آموختن صدا سازی و خوانندگی را با شهروز گودرزی ادامه داد که به موجب آن تحولی در وی بوجود آمد. سال ۹۵ و در تعطیلات عید آلبوم آلزایمر را ساخت که البته تمامی شعرهای این آلبوم را از علی کمارجی گرفت و علی محراسبی در میکس و علی جوادی در مسترینگ این آلبوم وی را همراهی نمودند. بعد از آلبوم آلزایمر کمی ناامیدی وجودش را فرا گرفت و دلیلش را عدم توانایی در پخش درست میدانست , اما همچنان مسیر حرفه ای خود را ادامه داد و دوباره شروع کرد به آهنگ سازی روی اشعار خودش و یا شعرهایی که از علی کمارجی میگرفت و در صدد انتشار آنها با استراتژی درست است. بعد از شهروز گودرزی برای یادگیری وکال هارش نزد سلمان کردار دوره ای را گذراند و در حال حاضر نیز شعرهایی که از دوست شاعرش “بهروز رضایی” میگیرد کار میکند و البته همچنان خودش نیز شعر مینویسد.